به نام خداوند بخشنده مهربان
بخوان به نام پروردگارت که جهان را آفرید، همان کس که انسان را از خون بستهاى خلق کرده بخوان که پروردگارت از همه بزرگوارتر است، همان کسى که به وسیله قلم تعلیم نمود، و به انسان آنچه را نمىدانست یاد داد.
چنین نیست که انسان حقشناس باشد مسلّما طغیان مىکند، به خاطر اینکه خود را بىنیاز مىبیند، مسلّما بازگشت همه به سوى پروردگار تو است، به من خبر ده آیا کسى که بندهاى را به هنگامى که نماز مىخواند نهى مىکند مستحق عذاب الهى نیست؟
به من خبر ده اگر این بنده بر طریق هدایت باشد، یا مردم را به تقوى دستور دهد، آیا نهى کردن او سزاوار است؟ به من خبر ده اگر این طغیانگر، تکذیب حق کند و به آن پشت نماید چه سرنوشت دردناکى خواهد داشت، آیا او نمىداند که خداوند، همه اعمالش را مىبیند؟ چنان نیست که او خیال مىکند، اگر دست از اعمال زشت خود بر ندارد موى پیشانیش را گرفته و به سوى عذاب مىکشانیم ، همان موى پیشانى دروغگوى خطاکار را، سپس هر که را مىخواهد صدا بزند تا یاریش کند، ما هم به زودى مأموران دوزخ را صدا مىزنیم، چنان نیست که او مىپندارد، هرگز او را اطاعت مکن و سجدهنما و تقرب جوى. (سجده واجب) (1تا19)