ذکر امام محمد باقر رحمة الله علیه

آن حجت اهل معاملت، آن برهان ارباب مشاهدت، آن امام اولاد نبی، آن گزیده احفاد علی، آن صاحب باطن وظاهر، ابوجعفر محمد باقر - رضی الله عنه - به حکم آن که ابتدا این طایفه از جعفر صادق کرده شد که از فرزندان مصطفی است - علیه الصلوة والسلام - ختم این طایفه هم بر ایشان کرده می آید.

گویند که کنیت او ابوعبدالله بود واو را باقر خواندندی. مخصوص بود به دقایق علوم و لطایف اشارت، و او را کرامات مشهور است به آیات با هر و براهین زاهر و می آرند در تفسیر این آیت که فمن یکفر بالطاغوت و یؤمن بالله فرموده است که:

«باز دارنده تو از مطالعه حق طاغوت است، بنگر تا (به) چه محجوبی؟ بدآن حجاب از وی باز مانده ای. به ترک آن حجاب بگوی که به کشف ابدی برسی؛ و محجوب ممنوع باشد و ممنوع نباید که دعوی قربت کند».

نقل است که از یکی از خواص او پرسیدند که : «او شب چون می گذراند؟». گفت: «چون از شب لختی برود و او را از اوراد فارغ شود به آواز بلند گوید:

الهی و سیدی! شب درآمد و ولایت تصرف ملوک به سر آمد و ستارگان ظاهر شدند و خلایق بخفتند و صورت مردمان بیارامید و مردم از در خلق رمیدند و بایستهای خود بنهفتند و به نوم درها فرو بستند و پاسبانان برگماشتند و آنها که بدیشان حاجتی داشتند فرو گذاشتند.

بار خدایا! تو زنده ای و پاینده ای و بیننده ای. غنودن بر تو روا نیست و آن که تو را بدین صفت نداند هیچ نعمت را مقر نیست تو آن خداوندی که رد سائل بر تو روا نباشد.

آن که دعا کند از مؤمنان، بر درگاه است سایل را باز نداری. بار خدایا! چون مرگ و گور و حساب را یاد کنم چگونه از دنیا بهره یی پس از تو خواهم؟ از آن که تو را می خوانم راحتی در حال مرگ بی برگ، و عیشی در حال حساب بی عقاب، این می گفتی و می گریستی ».

تا شبی او را کسی گفت: «یا سیدی چند گویی؟». گفت: «ای دوست! یعقوب را یک یوسف گم شد. چنان بگریست - علیه السلام - که چشمهایش سفید شد. من ده کس از اجداد خود یعنی حسین و قبیله او را در کربلا گم کرده ام. کم از آن که در فراق ایشان دیده ها سفید کنم؟»

- و این مناجات به عربی بود و به غایت فصیح، اما ترک تطویل کرده معانی آن را به پارسی آوردیم، تا مکرر نشود، و به جهت تبرک ختم کتاب را ذکر او کردیم - این بگفت و جان به حق تسلیم کرد.

رضی الله عنه و عن اسلافه و حشرنا الله مع اجداده و معه، آمین یا رب العالمین و صلی الله علی خیر خلقه محمد و آله اجمعین و نجنا برحمتک یا ارحم الراحمین.