متکبرین در روز قیامت
و حضرت پیغمبر-صلّى اللّه علیه و آله-فرمودند که:«داخل بهشت نمى‌شود هر که به قدر یک دانه خردل کبر در دل او باشد.و هر که خود را بزرگ شمارد و تکبر کند در راه رفتن،ملاقات خواهد کرد پروردگار را در حالتى که بر او غضبناک باشد.
و فرمودند که«خداوند عالم فرموده: کبریا و بزرگى رواى من است و عظمت و برترى سزاوار من،هر که خواهد در یکى از این‌ها با من برابرى کند او را به جهنم خواهم افکند.
و فرمودند که:«در روز قیامت از آتش جهنم گردنى بیرون خواهد آمد که دو گوش داشته باشد و دو چشم و یک زبان و خواهد گفت که:من موکل به سه طایفه هستم:
یکى: متکبرین.دیگرى:کسانى که با خدا، خداى دیگرى را خوانده‌اند.و سوم:ک سانى که صورت، نقش مى‌کرده‌اند.
و فرمودند که:«سه نفرند که خداى-تعالى-در روز قیامت با ایشان سخن نخواهد فرمود و عمل ایشان را پاک نخواهد ساخت و عذاب دردناک از براى ایشان خواهد بود: پیر زناکار و پادشاه جبار و متکبر بى‌خبر.
و نیز از آن حضرت مروى است که:«بد بنده‌اى است بنده‌اى که تکبر کند و از حد خود تجاوز نماید و پروردگار جبار اعلى را فراموش کند و خداوند کبیر متعال را فراموش نماید و بد بنده‌اى است بنده‌اى که به سهو و لهو بگذراند و گورستان و پوسیدن بدن‌ها را در آنجا فراموش کند.
و نیز از آن جناب روایت شده است که:«دشمن‌ترین شما به سوى ما و دورترین شما از ما در روز آخرت، پرگویان،نازک گویان و متکبران‌اند
و فرمودند که:«متکبرین را در روز قیامت محشور خواهند کرد بصورت مورچه‌هاى کوچک،که به جهت بى‌قدرى که در نزد خدا دارند پایمال همه مردم خواهند شد.
و فرمودند که:«در جهنم وادى اى است که او را هبهب گویند و بر خدا ثابت است که هر جبار متکبرى را در آن جاى دهد.
و از کلام عیسى بن مریم است که:«همچنان که زرع در زمین نرم مى‌روید و بر سنگ سخت نمى‌روید، همچنین دانائى و حکمت جاى مى‌گیرد در دل اهل تواضع و فروتنى و جاى نمى‌گیرد در دل متکبر نمى‌بینید که هر که سر مى‌کشد و سر خود را بلند مى‌کند که به سقف رسد، سقف سر او را مى‌شکند؟و هر که سر خود را به زیر افکند، سقف بر سر او سایه مى‌افکند و او را مى‌پوشاند؟
چون حضرت نوح-علیه السّلام-را هنگام رحلت رسید فرزندان خود را طلبید و گفت:شما را به دو چیز امر مى‌کنم و از دو چیز منع مى‌کنم: منع مى‌کنم از شرک به خدا و کبر.و امر مى‌کنم به گفتن«لا اله الا الله و سبحان الله و بحمده.
و روزى که حضرت سلیمان بن داود-علیهما السلام-امر کرد که:مرغان و جن و انس بیرون آیند،پس بر بساط نشست و دویست هزار نفر از بنى آدم و دویست هزار نفر از جنّیان با او بودند و بساط او به قدرى بلند شد که صداى تسبیح ملائکه را در آسمان‌ها شنید سپس این قدر میل به پستى کرد که کف پاى او به دریا رسید پس صدائى بلند شد که کسى مى‌گوید:اگر در دل صاحب شما به قدر ذره‌اى کبر مى‌بود او را به زمین فرو مى‌بردند بیشتر از آنچه بلند کردند او را.
و از حضرت امام محمد باقر-علیه السّلام-مروى است که:«از براى متکبرین،در جهنم وادى اى است که آن را«سقر»نامند و از شدت حرارت خود به خدا شکایت کرد و رخصت طلبید که یک نفس بکشد، پس نفس کشید،از نفس او جهنم بسوخت.
و فرمود که:«متکبرین را در روز قیامت به صورت مورچگان محشور خواهند کرد و مردم ایشان را پایمال خواهند نمود تا خدا از حساب بندگان فارغ شود.
و فرمود که:«هیچ کس نیست که تکبر کند مگر اینکه در خود پستى مى‌بیند،-که مى‌خواهد تکبر آن را بپوشاند.
و فرمود که:«دو ملک در آسمان هستند که موکل بندگان‌اند که هر که تواضع کند او را بلند مرتبه کنند و هر که تکبر نماید او را پست مرتبه نمایند.
و فرمود که:«جبار ملعون، کسى است که به حق جاهل باشد و مردم را حقیر شمارد.
و فرمود که:«هیچ بنده‌اى نیست مگر اینکه او را حکمت و دانائى است.و ملکى است که نگاه مى‌دارد آن حکمت را از براى او.پس اگر تکبر کرد مى‌گوید: ذلیل شو، که خدا تورا ذلیل گردانید، پس او در پیش خود از همه کس بزرگ‌تر و در نظر مردم از همه کس کوچک تر مى‌شود.و اگر تواضع و فروتنى نمود مى‌گوید: بلند مرتبه شو که خدا تو را بلند کرد، پس او در دل خود از همه کس کوچک تر مى‌شود و در چشم مردم از همه کس بلندتر مى‌گردد.
