بنام خداوند بخشنده مهربان‏

این کتابى است که از سوى پروردگار جهانیان نازل شده و شک و تردیدى در آن نیست.

ولى آنها مى‏گویند:محمد آن را به دروغ به خدا بسته است، اما باید بدانند این سخن حقى است از سوى پروردگارت تا گروهى را که قبل از تو هیچ انذار کننده‏اى برایشان نیامده است را انذار کنى، شاید پند گیرند و هدایت شوند.

خداوند کسى است که آسمانها و زمین و آنچه را میان این دو است در شش دوران آفریده سپس اراده خود را بر عرش مستولى ساخت، بدانید که هیچ ولى و شفاعت کننده‏اى براى شما جز او نیست آیا متذکّر نمى‏شوید؟
اوست که امور جهان را از آسمان به سوى زمین تدبیر مى‏کند سپس در روزى که مقدار آن هزار سال از سالهایى است که شما مى‏شمرید به سوى او باز مى‏گردید
.او خداوندى است که از پنهان و آشکار با خبر است و شکست‏ناپذیر و مهربان است.او همان کسى است که هر چه را آفرید نیکو آفرید و آغاز آفرینش انسان را از گل قرار داد. سپس نسل او را از عصاره‏اى از آب ناچیز و بى‏قدر خلق کرد.

بعد اندام او را موزون ساخت و از روح خویش در وى دمید و به او حیات بخشید. او براى شما گوشها و چشمها و دلها قرار داد اما کمتر شکر نعمتهاى او را بجا مى‏آورید.

آنها گفتند: آیا هنگامى که ما مردیم و در زمین گم شدیم آفرینش تازه‏اى خواهیم یافت؟ اما آنها با این سخن حضور در پیشگاه خدا در روز رستاخیز را منکر مى‏شوند.بگو: فرشته مرگ که بر شما مأمور شده روح شما را مى‏گیرد سپس به سوى پروردگارتان باز مى‏گردید.

و اگر ببینى مجرمان را هنگامى که در پیشگاه پروردگارشان سر به زیر افکنده مى‏گویند: پروردگارا آنچه را که وعده کرده بودى دیدیم و شنیدیم، ما را بازگردان تا عمل صالح به جا آوریم ما به قیامت ایمان داریم.

اگر ما مى‏خواستیم به هر انسانى از روى اجبار هدایت لازمش را مى‏دادیم ولى من آنها را آزاد گذارده‏ام و مقرر کرده‏ام که دوزخ را از انسانهاى بى‏ایمان و گنهکار از جن و انس همگى پر کنم .و به آنها مى‏گویم بچشید عذاب جهنم را به خاطر اینکه ملاقات امروز خود را فراموش کردید ما نیز شما را فراموش کردیم، و بچشید عذاب همیشگى را به خاطر اعمالى که انجام مى‏دادید.

تنها کسانى به آیات ما ایمان مى‏آورند که هر وقت این آیات به آنها یادآورى شود به سجده مى‏افتند و تسبیح و حمد پروردگارشان را به جا مى‏آورند و تکبر نمى‏کنند. (سجده واجب) پهلوهایشان از بسترها در دل شب دور مى‏شود و به پا مى‏خیزند و به درگاه خدا روى مى‏آورند و پروردگار خود را با بیم و امید مى‏خوانند و از آنچه به آنها روزى داده‏ایم انفاق مى‏کنند.

هیچکس نمى‏داند چه پاداشهاى مهمى که مایه روشنى چشمها مى‏گردد براى آنها نهفته شده، این جزاى اعمالى است که انجام مى‏دادند.

آیا کسى که با ایمان مى‏باشد همچون کسى است که فاسق است؟ نه، هرگز این دو، برابر نیستند.

اما کسانى که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند باغهاى بهشت جاویدان از آن آنها خواهد بود. این وسیله پذیرائى خداوند از آنهاست در مقابل اعمالى که انجام مى‏دادند.

اما کسانى که فاسق شدند جایگاه همیشگى آنها آتش است هر زمان بخواهند از آن خارج شوند آنها را به آن باز مى‏گردانند و به آنها گفته مى‏شود بچشید عذاب آتشى را که انکار مى‏کردید.

ما آنها را از عذاب نزدیک این دنیا قبل از عذاب بزرگ آخرت مى‏چشانیم شاید باز گردند.چه کسى ستمکارتر است از آن کس که آیات پروردگارش به او تذکر داده شده و او از آن اعراض کرده مسلّما ما از مجرمان انتقام خواهیم گرفت. (1تا22)

«موسى و آیات الهى»

اى پیامبر، ما به موسى کتاب دادیم و شک نداشته باش که او آیات الهى را دریافت داشت و ما آنرا وسیله هدایت بنى اسرائیل قرار دادیم‏ و از آنها امامان و پیشوایانى برگزیدیم که به فرمان ما مردم را هدایت مى‏کردند چون در این امر شکیبائى نمودند و به آیات ما یقین داشتند.

مسلّما پروردگار تو در روز قیامت در آنچه اختلاف داشتند میان آنها داورى خواهد کرد و هر کس به سزاى اعمال خود خواهد رسید. (23 تا25)

«چه وقت پیروز خواهید شد؟»

اى رسول ما، آیا براى هدایت آنها همین کافى نیست که افراد زیادى را که در قرون پیش از آنها زندگى داشتند هلاک کردیم؟ اینها در مساکن ویران شده آنان راه مى‏روند.در این امر آیاتى است از قدرت خداوند آیا نمى‏شنوند.

آیا ندیدند که ما آب را به سوى زمینهاى خشک مى‏رانیم و به وسیله آن زراعتهائى مى‏رویانیم که هم چهارپایانشان از آن مى‏خورند و هم خودشان تغذیه مى‏کنند آیا نمى‏بینند؟

 آنها مى‏گویند: اگر راست مى‏گوئید این پیروزى شما کى خواهد بود؟ بگو: در روز پیروزى، ایمان آوردن سودى به حال کافران نخواهد داشت و به آنها هیچ مهلت داده نخواهد شد.

اکنون که چنین است از آنها روى بگردان و منتظر باش، آنها نیز منتظرند. (26تا30)