به نام خداوند بخشنده مهربان
هر چه در زمین و آسمانهاست همه به تسبیح و ستایش خدا که پادشاهى منزه و پاک و مقتدر و داناست مشغولند.اوست خدائیکه از میان امتى که خواندن و نوشتن هم نمىدانستند، پیغمبرى بزرگوار از همان مردم برانگیخت تا وحى الهى را بر آنان تلاوت کند و آنها را از لوث جهل و اخلاق زشت پاک سازد و شریعت کتاب آسمانى و حکمت الهى بیاموزد با آنکه پیش از این همه در ورطه جهالت و گمراهى بودند و نیز قوم دیگرى را که به اسلام گرویده و به مسلمانان ملحق شوند را هدایت فرماید که او خداى مقتدر و تمام کارهایش از روى حکمت و مصلحت است.
این رسالت و نزول قرآن فضل و کرامت خداست که آن لطف را در حق هر که بخواهد مىکند و خدا را بر خلق فضل و رحمت بىمنتهاست. وصف حال کسانى که به احکام تورات آگاهى پیدا کردهاند اما خلاف آن را عمل نمودند در مثل مانند حمارى است که بارى از کتابها را بر پشت کشیده و از آن هیچ نفهمد و بهره نبرد. آرى قومى که مثل حالشان اینست و آیات خدا را تکذیب کردند نمونه بسیار بدى هستند و خدا هرگز ستمکاران را به راه راست هدایت نخواهد کرد.اى رسول ما، جهودان را بگو: اى جماعت یهود اگر فکر مىکنید که شما بحقیقت دوستداران خدائید نه مردم دیگر، پس تمناى مرگ کنید اگر راست مىگوئید.و حال آنکه بر اثر آن اعمال بدیکه بدست خود براى آخرت خویش پیش فرستادهاند ابدا آرزوى مرگ نمىکنند و خدا از کردار ستمکاران آگاه است.
اى پیامبر به آنان بگو: عاقبت مرگى که از آن مىگریزید البته شما را ملاقات خواهد کرد و پس از مرگ به سوى خدائیکه داناى پیدا و پنهان است باز مىگردید و او شما را به آنچه از نیک و بد کردهاید آگاه مىسازد.
اى کسانىکه ایمان آوردهاید هنگامى که در روز جمعه براى نماز جمعه خوانده مىشوید به سوى ذکر خدا بشتابید و داد و ستد را رها کنید و اگر بدانید این امر براى شما بهتر است و چون نماز به پایان رسید در زمین پراکنده شوید و از فضل خدا طلب کنید و خدا را بسیار یاد کنید تا شاید رستگار گردید.
اى رسول ما، این مردم چون در بین نماز از تجارت و یا کار لهوى با خبر شوند به سوى آن متفرق گشته و تو را در حال خطبه رها مىکنند. بگو: آنچه نزد خداست از لهو و تجارت بهتر است و خدا بهترین رازقان است.(1تا11)
