به نام خداوند بخشنده مهربان
اى کسانى که ایمان آوردهاید دشمن من و دشمنان خودتان را دوستان خود مگیرید. آیا مراتب دوستى خود را به ایشان اظهار مىکنید با اینکه به شریعتى که براى شما آمده کفر مىورزند، در صورتیکه دین و شریعتى است بر حق و نیز رسول و شما را به جرم اینکه به خدا و پروردگارتان ایمان آوردهاید بیرون مىکنند.
اگر براى رضاى من و جهاد در راه من مهاجرت کردهاید نباید آنان را دوست خود بگیرید و پنهانى با ایشان رابطه دوستى برقرار سازید چون من بهتر از هر دانایى مىدانم چه چیزهایى را پنهان مىدارید و چه چیزهائى را اظهار مىکنید و هرکس از شما بر خلاف این حکم عمل نماید راه مستقیم را گم کرده است.
بدانید که این دوستى پنهانى بدرد شما نخواهد خورد و اگر کفار به شما دست پیدا کنند دشمنان شما خواهند بود و دست و زبان خود را به آزار شما دراز خواهند کرد و آرزومند اینند که شما هم کافر شوید خویشاوند و اولاد شما که به خاطر سلامتى و آسایش آنان با کفار دوستى مىکنید در روز قیامت بدرد شما نمىخورند و در آن روز همه این روابط عاطفى قطع مىشود و شما مىمانید و عملتان و خدا به آنچه مىکنید بیناست. شما نمونه و الگوى خوبى در ابراهیم و پیروان او دارید، بیاد بیاورید آن زمان را که به قوم خود گفتند: ما از شما و از آنچه بجاى خدا مىپرستید بیزاریم و به شما کافریم و از همین امروز براى ابد اعلام قطع رابطه خویشاوندى و اعلام دشمنى و کینه نسبت به شما مىکنیم تا روزیکه به خداى یگانه ایمان آورید.
بجز سخن ابراهیم که به پدرش گفت من تنها مىتوانم از خدا برایت طلب مغفرت کنم و از ناحیه خدا هیچ کار دیگرى نمىتوانم صورت دهم و همگى گفتند: پروردگارا بر تو توکل کرده و به سوى توانا به و بازگشت نمودیم که بازگشت همه به سوى توست.
پروردگارا تو ما را مایه امتحان و فتنه کسانیکه کافر شدند قرار مده و ما را بیامرز که تو عزیز و حکیمى. (1تا5)
اى کسانى که ایمان آوردهاید البته از میان شما آنهائیکه امیدوار به خدا و روز جزایند همواره ابراهیم و یارانش براى آنان الگو و نمونه مىباشند و اما آنهائى از شما که هنوز هم کفار را دوست مىدارند خداى تعالى بىنیاز و ستوده است. امید است که خداى سبحان بین شما و همان کفار که به خاطر خدا با ایشان دشمنى کردید مودت و دوستى برقرار سازد و خدا توانا و آمرزگار و رحیم است.
این فرمان تنها مربوط به کفاریست که شما را بیرون کردند و با شما جنگیدند و اما آنهائیکه چنین نکردند خدا شما را از احسان به آنان و رفتارى عادلانه با ایشان نهى نکرده است زیرا خدا عدالتکاران را دوست مىدارد.خداوند شما را تنها از دوستى کسانى نهى کرده که با شما سر جنگ دارند و تنها بر سر مسئله دین با شما جنگیدند و شما را از دیارتان بیرون کردند و در بیرون کردنتان پشت به پشت هم دادند و خداوند شما را از اینکه آنان را دوست بدارید نهى فرموده و هر کس دوستشان بدارد ستمکار است و ستمکار حقیقى هم همینها هستند.اى کسانى که ایمان آوردهاید زنانیکه بعنوان اسلام و ایمان از دیار خود هجرت کرده و به سوى شما آمدند خدا به صدق و کذب ایمان ایشان داناتر است. ممکن است جاسوس باشند شما از آنها تحقیق کرده و امتحانشان کنید اگر به ایمانشان شناختید آنها را بپذیرید و دیگر به شوهران کافرشان بر مگردانید که هرگز این زنان مؤمن بر آن کفار و آن شوهران کافر بر این زنان حلال نیستند ولى مهر و نفقهایکه شوهران مخارج آن زنان کردهاند را به آنها بپردازید و باکى بر شما نیست که با آنان ازدواج کنید در صورتیکه اجر و مهرشان را بدهید و هرگز متوسل به حفاظت از کافران مشوید و عهد ازدواج و دوستى و مانند آن را با کافران مبندید.
اگر زنان شما از اسلام به کفر برگشتند از کفار مهر و نفقه مطالبه کنید و اگر زنان آنها هم ایمان آوردند مىتوانند مهر و نفقه را طلب کنند این حکم خداست میان شما بندگان، و خدا به حقایق امور دانا و به مصالح خلق آگاه است و اگر از زنان شما کسى مرتد شده و بسوى کافران رفتند شما در مقام انتقام برآئید مهر و مخارج زن را از کافران بگیرید و شما مؤمنان خود یا از بیت المال به قدر همان مهر و نفقهاى که خرج کردهاند به مردانى که زنانشان رفتهاند بدهید و از خدائى که به او ایمان آوردهاید بترسید و پرهیزکار شوید.(6تا11)
اى پیامبر، چون زنان مؤمن بیایند که با تو بیعت کنند که دیگر هرگز شرک به خدا نیاورند و سرقت و زنا کارى نکنند و اولاد خود را به قتل نرسانند و به کسى افتراء و بهتان میان دست و پاى خود نبندند و فرزندیکه میان دست و پاى خود پرورده و علم به انعقاد نطفه آن دارند بدروغ به کسى نبندند و با تو در هیچ امر معروفى که به آنها کنى مخالفت نکنند بدین شرایط با آنها بیعت کن و براى آنان از خدا آمرزش و غفران طلب کن که خدا بسیار آمرزنده و مهربان است.
اى اهل ایمان هرگز قومى را که خدا بر آنان غضب کرده مانند جهودان یار و دوستدار خود مگیرید که آنها نسبت به عالم آخرت بکلى بىعقیده و مأیوسند چنانکه کافران از اهل قبور نومیدند.(12تا13)
