به نام خداوند بخشنده
مهربان کافران از اهل کتاب و مشرکان مىگفتند: ما دست از آئین خود بر نمىداریم تا دلیل روشنى براى ما بیاید، پیامبرى از سوى خدا که صحیفههاى پاکى را بر ما بخواند، و در آن نوشتههاى صحیح و پر ارزش باشد.
ولى اهل کتاب در دین خدا اختلاف نکردند مگر بعد از آنکه دلیل روشن براى آنان آمد، در حالى که به آنها دستور داده نشده بود جز اینکه خدا را با کمال اخلاص پرستش کنند، و از شرک به توحید بازگردند، نماز را بر پا دارند، و زکات را ادا کنند، و این است آئین مستقیم و صحیح و پایدار.
کافران از اهل کتاب و مشرکان در دوزخند، جاودانه در آن مىمانند، آنها بدترین مخلوقاتند. اما کسانى که ایمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند بهترین مخلوقات خدا هستند. پاداش آنها نزد پروردگارشان باغهاى بهشت جاویدان است که نهرها از زیر درختانش جارى است، همیشه در آن مىمانند، هم خدا از آنها خشنود است و هم آنها از خدا خشنود، و این مقام والا براى کسى است که از پروردگارش بترسد.(1تا8)
