به نام خداوند بخشنده مهربان
وقتى که قیامت واقع شود مؤمنین رستگار و کفار زیانکار مىشوند.وقوع قیامت دروغ نیست، این واقعه تمامى روابط و معیارها را زیر و رو مىکند و با زلزلهاى به وقوع مىپیوندد که زمین را به شدت تکان مىدهد، بطوریکه کوهها چون آرد خورد شوند و سپس غبارى پراکنده در فضا گردند و شما در آن سه طائفه خواهید بود.
اول اصحاب میمنت و برکت، و تو چه مىدانى که اصحاب میمنت چه شأن عظیمى دارند.دوم اصحاب شآمت و نحوست، و تو چه مىدانى که اصحاب شآمت چه شقاوتى عظیم دارند.و سوم آنهائیکه در دنیا به سوى خیرات و در آخرت به سوى مغفرت و رحمت سبقت مىگیرند.
سابقین همان مقربین درگاه خدا هستند که در جنات نعیمند.این طایفه در گذشتگان بیشتر و در آیندگان کمترند.اینان بر تختهاى بافتهاى روبروى هم تکیه مىزنند.و غلامان بهشتى پروانهوار به خدمتشان مىپردازند با ظرفهائى چون تنگ و آفتابه، و قدح شرابى معین و مخصوص مىآورند، شرابى که نه سر درد مىآورد و نه عقلشان را زایل مىسازد، و از میوهها هر چه که اختیار کنند و از گوشت مرغ هر نوع که اشتها داشته باشند و حور العینهایى که از شدت صفا چون لوءلوء دست نخوردهاند.همه اینها پاداش کارهایى است که همواره انجام مىدادند.
در بهشت نه سخن بیهوده مىشنوند و نه تهمت گناه به آنها زده مىشود.هر چه هست سلام و سخن سالم.اما طائفه اول، نامه اعمالشان بدست راستشان داده مىشود و وصفى ناگفتنى دارند و در سایه سدرى بىخار و موزى که میوههایش روى هم چیده شده و سایهاى همیشگى و آبشارى که هرگز قطع نمىشود و میوههایى بسیار که در هیچ فصلى قطع و در هیچ حالى ممنوع نمىشود و در جایگاهى بلند قرار دارند.ما آن حور العینها را به وصفى ناگفتنى ایجاد کردیم.و همیشه بکر قرارشان دادیم و نیز شوهر دوست و هم سن شوهران، این سرنوشت مخصوص دست راستىها است که هم در گذشتگان بسیارند و هم در آیندگان.
اما دست چپىها و چه دست چپى که در آتشى نافذ و آبى جوشان و سایهاى از دود سیاه قرار دارند که نه خنکى دارد و نه سودى مىبخشد.چون ایشان قبل از این در دنیا عیاش و طاغى بودند و بر شکستن سوگند محکم و عظیم، اصرار مىورزیدند و بارها مىگفتند: آیا اگر بمیریم و خاک و استخوان شویم دوباره زنده و مبعوث مىگردیم، آیا هم خود ما و هم پدرانى که قرنها قبل از ما بودند نیز زنده خواهند شد؟
اى پیامبر، به آنان بگو: آرى، انسانهاى اولین و آخرین بطور قطع و یقین براى اجتماع در میقات روزى معلوم جمع خواهند شد.آنگاه شما اى گمراهان تکذیبگر از درخت (زقوم) خواهید خورد و شکمها از آن پر خواهید ساخت و آنگاه از آب جوشان متعفن روى آن خواهید نوشید و پس از آن باز هم خواهید نوشید آنچنانکه شتر هیماء دچار بیمارى استسقاء مىنوشد و رفع عطش نمىشود ، تازه همه اینها پذیرائى ابتدائى ورودشان به قیامت است. (1تا56)
«خالق همه چیز مائیم»
ما شما را آفریدهایم، پس چرا تصدیق نمىکنید؟ به من خبر دهید آیا آن نطفهاى که در رحمها مىریزید آفرینندهاش شما هستید و یا ما خالق آن هستیم. این ما هستیم که مرگ را بین شما مقرر کردهایم و کسى نیست که از تقدیر ما سبقت بگیرد، ما بر این اساس مقدر کردهایم که جماعتى مثل شما جایگزین شما شوند و شما را به خلقتى دیگر که از آن خبر ندارید ایجاد کنیم و شما با وجود اینکه نشأه نخستین را دیدید چرا متذکر نمىشوید؟ به من از آنچه کشت مىکنید خبر دهید.آیا شما آن را مىرویانید و یا رویانندهاش مائیم؟
ما اگر بخواهیم مىتوانیم آن را بوته خشکى کنیم و شما از شدت حادثه و از در تعجب به یکدیگر بگوئید:در خسارت سنگینى قرار گرفتهایم. بلکه به کلى از رزق محروم شدیم.به من بگوئید:آیا این آب که مىنوشید شما آن را نازل کردهاید و یا نازل کنندهاش مائیم؟ و اگر مىخواستیم آن را تلخ و شورش مىکردیم پس چرا هنوز هم شکر نمىگذارید.
از آتشى که مىافروزید نیز به من خبر دهید، آیا درختش را که بعدا هیزم شد شما ایجاد کردید و یا پدید آرندهاش ما بودیم؟ ما آن را مایه تذکر و وسیله زندگى شما مردم تهى دست و بىکس قرار دادیم.
اى پیامبر، بنام پروردگار عظیمت تسبیح کن.مطلب آنقدر روشن است. که حاجت نیست به اینکه به سقوط ستارگان سوگند یاد کنیم، اما یاد مىکنیم و این سوگند اگر بدانید بسیار عظیم است.که این کتاب خواندنى شده ارجمندى است که قبلا در کتابى پنهان از بشر بود که جز پاکان کسى از آن آگاه نیست، نازل شده از سوى رب العالمین است.آیا هنوز هم نسبت به این امر بىاعتنائى و سهل انگارى مىکنید و بجاى بهره بردن از قرآن، تکذیب آن را بهره خود قرار دادهاید.پس چرا وقتى جان یکى از شما به حلقوم مىرسد در آن هنگام همه تماشا مىکنید که او دارد از دستتان مىرود و هیچ کارى از دستتان بر نمىآید در حالیکه ما از شما به او نزدیکتریم ولى شما نمىبینید.
پس چرا اگر روز جزائى ندارید جان او را برنمىگردانید اگر راست مىگوئید.پس بدانید که روز جزا و رستاخیزى وجود دارد و شما مردم در آن روز سه طائفه هستید، مقربین و اصحاب یمین و مکذبین. اگر آن که جانش به حلقومش رسیده از مقربین باشد، راحتى و رزق و جنت دارد و اما اگر از اصحاب یمین باشد در آن روز به تو اى پیامبر، سلام خواهند کرد و از ناحیه آنان جز خیر و سلامتى به تو نخواهد رسید و اما اگر از تکذیب گران و گمراهان باشد پذیرایى وى از آب جوشان و حرارت آتش خواهد بود.بدرستى که این همان حق القین است پس به نام پروردگار عظیمت تسبیح گوى.(57تا95)
