به نام خداوند بخشنده مهربان
سوگند به ستاره هنگامى که افول و غروب مىکند که هرگز دوست شما محمد، منحرف نشده و مقصد را گم نکرده است و هرگز از روى هواى نفس سخن نمىگوید.آنچه آورده چیزى جز وحى نیست که به او وحى شده است.
آن کس که قدرت عظیمى دارد او را تعلیم داده، همانکس که توانائى فوق العاده و سلطه بر همه چیز دارد، در حالى که در افق اعلى قرار داشت و او همان جبرئیل امین بود که در غار حرا به پیامبر نزدیک و نزدیکتر شد تا آنکه فاصله او به اندازه دو کمان یا کمتر بود.
در اینجا خداوند آنچه را وحى کردنى بود توسط جبرئیل به بندهاش وحى نمود و قلب او در آنچه دید هرگز دروغ نمىگفت.آیا درباره آنچه دیده با او مجادله مىکنید؟
پیامبر بار دیگر نیز جبرئیل را مشاهده کرد، در شب معراج نزد سدره المنتهى که جنت المأوى در آنجاست.در آن هنگام که چیزى مانند نور خیره کنندهاى سدره المنتهى را پوشانده بود.و چشم او هرگز منحرف نشد و طغیان ننمود.او پارهاى از آیات و نشانههاى بزرگ پروردگارش را مشاهده کرد. (1تا18)
«بتها ساخته و پرداخته هواى نفس شماست»
اى مشرکان، به من بگوئید آیا بتهاى لات و عزى و منات که سومین آنهاست دختران خدا هستند؟ آیا سهم شما پسر است و سهم او دختر، در حالى که به گمان شما دختران کم ارزشتر از پسران هستند.در این صورت این تقسیمى است غیر عادلانه.اینها فقط نامهائى است که شما و پدرانتان بر آنها گذاشتهاید و هرگز خداوند دلیل و حجّتى بر آن نازل نکرده، آنان فقط از گمانهاى بىاساس و هواى نفس پیروى مىکنند در حالى که هدایت از سوى پروردگارشان براى آنها آمده است. (19تا23)
آیا آنچه انسان تمنّا دارد به آن مىرسد؟ در حالى که آخرت و دنیا از آن خداست و چه بسیار فرشتگانى که در آسمانها هستند و شفاعت آنها سودى نمىبخشد مگر بعد از آنکه خدا براى هر کس بخواهد و راضى باشد اجازه شفاعت دهد. (24تا26)
«ظن و گمان انسان را به حق نمىرساند»
کسانى که به آخرت ایمان ندارند فرشتگان را دختر خدا نامگذارى مىکنند.اما آنها هرگز به این سخن یقین ندارند و تنها از ظن و گمان پیروى مىکنند با اینکه گمان هرگز انسان را بىنیاز از حق نمىکند.اى پیامبر حال که چنین است از اینها که از ذکر ما روى مىگردانند و جز زندگى مادى دنیا را نمىطلبند اعراض کن.این آخرین حد آگاهى آنهاست، پروردگار تو کسانى را که از راه او گمراه شدهاند به خوبى مىشناسد و به هدایت یافتگان از همه داناتر است. (27تا30)
اى پیامبر آنچه در آسمانها و در زمین است براى خدا است تا بدکاران را به خاطر اعمال بدشان کیفر دهد و نیکوکاران را در برابر اعمال نیکشان پاداش عطا کند.
همانها که از گناهان کبیره و اعمال زشت دورى مىکنند، بدان که آمرزش پروردگار تو گسترده است و او نسبت به شما از همه آگاهتر است. از آن هنگام که شما را از زمین آفرید و در آن موقع که به صورت جنینهایى در شکم مادرانتان بودید بر احوال شما آگاه بود، پس خودستائى نکنید چرا که او پرهیزگاران را بهتر مىشناسد. (31تا32)
اى پیامبر، آیا آن کس را که از انفاق در راه خدا رویگردان شد و کمى عطا کرد و بیشتر امساک نمود به گمان اینکه دیگرى گناه او را به دوش مىکشد مشاهده کردى؟ آیا نزد او علم غیب است و یقین دارد که دیگران گناه او را بر دوش مىکشند.
آیا از آنچه در کتب موسى در این باره نازل شده و یا در کتب ابراهیم که وظیفه خود را بطور کامل ادا کرد نیز آمده است بىاطلاع مىباشد؟
آیا نمىداند که هیچکس بار گناه دیگرى را به دوش نمىگیرد و اینکه براى انسان بهرهاى جز سعى و کوشش او نیست و اینکه سعىاش به زودى دیده مىشود و به نتیجهاش مىرسد و سپس به او جزاى کافى داده خواهد شد؟
آیا از کتب پیشین به او نرسیده است که همه امور به سوى پروردگارت باز مىگردد و اینکه اوست که مىخنداند و مىگریاند و اوست که مىمیراند و زنده مىکند.اوست که دو زوج مؤنث و مذکر را از نطفهاى که خارج مىشود و در رحم مىریزد مىآفریند و اینکه بر خداست ایجاد عالم دیگر و اوست که بىنیاز مىکند و سرمایه باقى مىبخشد و اینکه اوست پروردگار ستاره شعرى، همان ستارهاى که مشرکان آن را مىپرستند و شریک خدا قرار مىدهند؟
آیا به این انسان نرسیده است که خداوند قوم عاد نخستین و قوم ثمود را هلاک کرد و کسى از آنها را باقى نگذارد و همچنین قوم نوح را که پیش از آنها بودند چرا که آنان از همه ظالمتر و طغیانگرتر بودند؟
همان خدایى که شهرهاى زیر و رو شده قوم لوط را بر زمین کوبید، سپس آنها را با عذاب سنگین پوشانید ، بگو: در کدامیک از نعمتهاى پروردگارت تردید دارى؟ (33تا55)
اى مردم، بدانید که این پیامبر، بیم دهندهاى از بیم دهندگان پیشین است و آنچه باید نزدیک شود نزدیک شده است و آن همان قیامت است، و هیچکس جز خدا نمىتواند شدائد و سختیهاى آن را بر طرف سازد، آیا از این سخن تعجب مىکنید و مىخندید و گریه نمىکنید و پیوسته در غفلت و بىخبرى بسر مىبرید؟ از خدا بترسید و همه براى خدا سجده کنید و او را پرستش نمائید. (سجده واجب)(56تا62)
