بنام خداوند بخشنده مهربان
این کتابى است که از سوى پروردگار جهانیان نازل شده و شک و تردیدى در آن نیست.
ولى آنها مىگویند:محمد آن را به دروغ به خدا بسته است، اما باید بدانند این سخن حقى است از سوى پروردگارت تا گروهى را که قبل از تو هیچ انذار کنندهاى برایشان نیامده است را انذار کنى، شاید پند گیرند و هدایت شوند.
خداوند
کسى است که آسمانها و زمین و آنچه را میان این دو است در شش دوران آفریده سپس
اراده خود را بر عرش مستولى ساخت، بدانید که هیچ ولى و شفاعت کنندهاى براى شما جز
او نیست آیا متذکّر نمىشوید؟
اوست که امور جهان را از آسمان به سوى زمین تدبیر مىکند سپس در روزى که مقدار آن
هزار سال از سالهایى است که شما مىشمرید به سوى او باز مىگردید.او خداوندى است که از پنهان و آشکار با خبر است
و شکستناپذیر و مهربان است.او همان کسى است که هر
چه را آفرید نیکو آفرید و آغاز آفرینش انسان را از گل قرار داد. سپس نسل او را از عصارهاى از
آب ناچیز و بىقدر خلق کرد.
بعد اندام او را موزون ساخت و از روح خویش در وى دمید و به او حیات بخشید. او براى شما گوشها و چشمها و دلها قرار داد اما کمتر شکر نعمتهاى او را بجا مىآورید.
آنها گفتند: آیا هنگامى که ما مردیم و در زمین گم شدیم آفرینش تازهاى خواهیم یافت؟ اما آنها با این سخن حضور در پیشگاه خدا در روز رستاخیز را منکر مىشوند.بگو: فرشته مرگ که بر شما مأمور شده روح شما را مىگیرد سپس به سوى پروردگارتان باز مىگردید.
و اگر ببینى مجرمان را هنگامى که در پیشگاه پروردگارشان سر به زیر افکنده مىگویند: پروردگارا آنچه را که وعده کرده بودى دیدیم و شنیدیم، ما را بازگردان تا عمل صالح به جا آوریم ما به قیامت ایمان داریم.
اگر ما مىخواستیم به هر انسانى از روى اجبار هدایت لازمش را مىدادیم ولى من آنها را آزاد گذاردهام و مقرر کردهام که دوزخ را از انسانهاى بىایمان و گنهکار از جن و انس همگى پر کنم .و به آنها مىگویم بچشید عذاب جهنم را به خاطر اینکه ملاقات امروز خود را فراموش کردید ما نیز شما را فراموش کردیم، و بچشید عذاب همیشگى را به خاطر اعمالى که انجام مىدادید.
تنها کسانى به آیات ما ایمان مىآورند که هر وقت این آیات به آنها یادآورى شود به سجده مىافتند و تسبیح و حمد پروردگارشان را به جا مىآورند و تکبر نمىکنند. (سجده واجب) پهلوهایشان از بسترها در دل شب دور مىشود و به پا مىخیزند و به درگاه خدا روى مىآورند و پروردگار خود را با بیم و امید مىخوانند و از آنچه به آنها روزى دادهایم انفاق مىکنند.
هیچکس نمىداند چه پاداشهاى مهمى که مایه روشنى چشمها مىگردد براى آنها نهفته شده، این جزاى اعمالى است که انجام مىدادند.
آیا کسى که با ایمان مىباشد همچون کسى است که فاسق است؟ نه، هرگز این دو، برابر نیستند.
اما کسانى که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند باغهاى بهشت جاویدان از آن آنها خواهد بود. این وسیله پذیرائى خداوند از آنهاست در مقابل اعمالى که انجام مىدادند.
اما کسانى که فاسق شدند جایگاه همیشگى آنها آتش است هر زمان بخواهند از آن خارج شوند آنها را به آن باز مىگردانند و به آنها گفته مىشود بچشید عذاب آتشى را که انکار مىکردید.
ما آنها را از عذاب نزدیک این دنیا قبل از عذاب بزرگ آخرت مىچشانیم شاید باز گردند.چه کسى ستمکارتر است از آن کس که آیات پروردگارش به او تذکر داده شده و او از آن اعراض کرده مسلّما ما از مجرمان انتقام خواهیم گرفت. (1تا22)
اى پیامبر، ما به موسى کتاب دادیم و شک نداشته باش که او آیات الهى را دریافت داشت و ما آنرا وسیله هدایت بنى اسرائیل قرار دادیم و از آنها امامان و پیشوایانى برگزیدیم که به فرمان ما مردم را هدایت مىکردند چون در این امر شکیبائى نمودند و به آیات ما یقین داشتند.
مسلّما پروردگار تو در روز قیامت در آنچه اختلاف داشتند میان آنها داورى خواهد کرد و هر کس به سزاى اعمال خود خواهد رسید. (23 تا25)
اى رسول ما، آیا براى هدایت آنها همین کافى نیست که افراد زیادى را که در قرون پیش از آنها زندگى داشتند هلاک کردیم؟ اینها در مساکن ویران شده آنان راه مىروند.در این امر آیاتى است از قدرت خداوند آیا نمىشنوند.
آیا ندیدند که ما آب را به سوى زمینهاى خشک مىرانیم و به وسیله آن زراعتهائى مىرویانیم که هم چهارپایانشان از آن مىخورند و هم خودشان تغذیه مىکنند آیا نمىبینند؟
آنها مىگویند: اگر راست مىگوئید این پیروزى شما کى خواهد بود؟ بگو: در روز پیروزى، ایمان آوردن سودى به حال کافران نخواهد داشت و به آنها هیچ مهلت داده نخواهد شد.
اکنون که چنین است از آنها روى بگردان و منتظر باش، آنها نیز منتظرند. (26تا30)