به نام خداوند بخشنده مهربان
آن زمان که آسمان و کرات آسمانى از هم شکافته شود، و ستارگان پراکنده شده و فرو ریزد، و دریاها به هم پیوسته شود، و قبرها زیر و رو شود و مردگان خارج شوند، و هر کس مىداند آنچه را از قبل فرستاده، و آنچه را براى بعد گذاشته است. (1تا5)
«اى انسان چه چیز تو را مغرور ساخته؟»
اى انسان چه چیز تو را در برابر پروردگار کریمت مغرور ساخته؟ همان خدائى که تو را آفرید و منظم ساخت، و در هر صورتى مىخواست تو را ترکیب نمود. اى مردم آن چنان که شما مىپندارید نیست، بلکه شما روز جزا را منکرید، و بدون شک نگاهبانى بر شما گمارده شده، مراقبانى والا مقام و نویسندگان اعمال نیک و بد شما، آنها مىدانند که شما چه مىکنید.
مسلّما نیکان در نعمت فراوانى هستند و بدکاران در دوزخند، روز جزا وارد آن مىشوند و مىسوزند، و هیچگاه از آن غائب و دور نیستند، تو چه مىدانى روز قیامت چیست؟ تو از چگونگى روز قیامت آگاهى ندارى، روزى است که هیچکس قادر بر انجام کارى در حق دیگرى نیست، و همه امور در آن روز از آن خداست. (6تا19)
