بنام خداوند بخشنده مهربان
سوگند به قرآن مجید، آنها تعجب کردند که پیامبرى انذار کننده و هشدار دهنده از میان خودشان آمده و کافران گفتند: این چیز عجیبى است.
آنها همچنین گفتند: آیا هنگامى که ما مردیم و خاک شدیم دوباره به زندگى باز مىگردیم؟ این برگشتى بعید و غیر قابل قبول است.ولى ما مىدانیم آنچه را زمین بعد از مردن انسانها از بدن آنها مىکاهد و نزد ما کتابى است که همه چیز در آن محفوظ است.آنها حق را هنگامى که به سراغشان آمد تکذیب کردند لذا پیوسته در کار پراکنده خود متحیّرند.
آیا به آسمانى که بالاى سرشان است نگاه نکردند که چگونه ما آن را بنا کردهایم؟ و چگونه به وسیله ستارگان، آن را زینت بخشیدهایم و هیچ شکاف و ناموزونى در آن نیست؟ و زمین را گسترش دادیم، و در آن کوههاى عظیمى افکندیم و از هر نوع گیاه بهجت افزا رویاندیم تا وسیله بینائى و بیدارى براى هر بنده توبه کارى باشد.و از آسمان آبى پر برکت فرستادیم و به وسیله آن باغها و دانههائى را که درو مىکنند رویاندیم و نخلهاى بلند قامت که میوههاى متراکم دارند.
همه اینها به منظور بخشیدن روزى به بندگان است و به وسیله باران زمین مرده را زنده کردیم آرى زنده شدن مردگان نیز همین گونه است.
اى رسول ما، پیش از این مردم، قوم نوح اصحاب الرس و قوم ثمود و قوم عاد و فرعون و لوط نیز پیامبرانشان را تکذیب کردند. و اصحاب ایکه که قوم شعیب بودند و قوم تبع هر یک فرستادگان الهى را تکذیب کردند و وعده عذاب درباره آنها تحقق یافت.
آیا ما از آفرینش نخستین عاجز ماندیم که بر زنده شدن مردگان قادر نباشیم، اما آنها با این همه دلایل روشن باز هم در آفرینش مجدّد تردید دارند. (1تا15)
«همه سخنان شما نوشته مىشود»
ما انسان را آفریدیم و وسوسههاى نفس او را مىدانیم و ما از رگ قلبش به او نزدیکتریم.به خاطر بیاورید هنگامى که دو فرشته راست و چپ که ملازم و همراه انسان هستند اعمال او را دریافت مىدارند.هیچ سخنى را انسان تلفظ نمىکند مگر اینکه نزد آن فرشتهاى مراقب و آماده انجام مأموریت است. (16تا18)
«در قیامت چشمها تیزبین مىشود»
سرانجام سکرات مرگ به حق مىرسد و به انسان گفته مىشود این همان چیزى است که از آن مىگریختى و در صور دمیده مىشود، آن روز، روز تحقق وعدههاى وحشتناک است و هر انسانى وارد محشر مىگردد در حالى که همراه او سوق دهنده و گواهى است و به او خطاب مىشود تو از این صحنه و دادگاه بزرگ غافل بودى و ما پرده را از چشم تو کنار زدیم و امروز چشمت کاملا تیزبین است. (19تا22)
فرشته همنشین او مىگوید: این نامه اعمال اوست که نزد من حاضر و آماده است.خداوند فرمان مىدهد: در جهنم بیفکنید هر کافر متکبر و لجوج را.همان کسى که شدیدا مانع خیر است، متجاوز است، و در شک و تردید بسر مىبرد.
آن کسى که معبود دیگرى با خدا قرار داده آرى او را در عذاب شدید بیفکنید.در این هنگام همنشین او که از شیاطین است مىگوید: پروردگارا من او را به طغیان وانداشتم لکن او خود در گمراهى دور و درازى بود.خداوند مىگوید: نزد من جدال و مخاصمه نکنید من قبلا با شما اتمام حجت کردهام، سخن من تغییرناپذیر است و من هرگز به بندگانم ستم نخواهم کرد.به خاطر بیاورید روزى را که به جهنم مىگوئیم آیا پر شدهاى؟ و او مىگوید آیا افزون بر این هم وجود دارد؟ (23تا30)
در آن روز بهشت به پرهیزگاران نزدیک مىشود و فاصلهاى با آنها ندارد.این چیزى است که به شما وعده داده شده و براى کسانى است که به سوى خدا باز مىگردند و پیمانها و احکام او را حفظ مىکنند آن کس را که از خداوند رحمان در نهان بترسد و با قلبى پر انابه در محضر او حاضر شود به آنها مىگویند به سلامت وارد بهشت شوید امروز روز جاودانى است.هر چه بخواهند در آنجا براى آنها هست و نزد ما نعمتهاى اضافى دیگرى است که به فکر هیچکس نمىرسد. (31تا35)
«براى مجرمان راه گریزى نیست»
چه بسیار اقوامى را که قبل از آنها هلاک کردیم، اقوامى که از آنها قویتر بودند و شهرها را گشودند آیا راه فرارى براى این مجرمین وجود دارد؟ در این امر تذکرى است براى آن کس که عقل دارد یا گوش فرا دهد و حضور یابد. (36تا37)
«خداوند بر زنده کردن مردگان قادر است»
ما آسمانها و زمین و آنچه را در میان آنهاست در شش دوران بیافریدیم و هیچگونه رنج و تعبى به ما نرسیده پس چگونه زنده کردن مردگان براى ما مشکل است؟ اى رسول ما در برابر آنچه مىگویند شکیبا باش و تسبیح و حمد پروردگارت را قبل از طلوع آفتاب و پیش از غروب بجا آور و در بخشى از شب و بعد از سجده او را تسبیح کن. (38تا40)
اى پیامبر گوش فرا ده و منتظر روزى باش که منادى از مکان نزدیک ندا مىدهد، روزى که همگان صیحه رستاخیز را مىشنوند و آن روز، روز خروج است.مائیم که زنده مىکنیم و مىمیرانیم و بازگشت، تنها به سوى ما است.
روزى که زمین از روى آنها شکافته مىشود و به سرعت از قبرها خارج مىگردند و این جمع کردن براى ما آسان است.ما به آنچه آنها مىگویند آگاهتریم و تو مأمور به اجبار آنها نیستى، بنابر این به وسیله قرآن کسانى را که از عذاب من مىترسند متذکر ساز. (40تا45)
