به نام خداوند بخشنده مهربان
اى پیامبر، خداوند سخن آن کس را که با تو در مورد همسرش مجادله مىکرد و به خدا شکایت مىبرد شنید و خدا بگو مگوى شما را مىشنود که خدا شنواى دانا است.
کسانى از شما که بعضى از زنان خود را ظُهار مىکنند و به آنان مىگوید: پشت تو پشت مادر من است، به صرف این گفتار، همسران، مادران ایشان نمىشوند بلکه مادران، تنها همانهائى هستند که ایشان را زائیدهاند و این مردان، سخنان ناپسند و خلاف حقیقت مىگویند و خدا داراى عفو و مغفرت است. و کسانى که بعضى از زنان خود را ظهار مىکنند و سپس از آنچه گفتهاند پشیمان مىشوند کفاره عملشان آزاد کردن یک برده قبل از تماس با زنان است.این اندرزى است که با آن موعظه مىشوید و خدا به آنچه مىکنید آگاه است.
اگر کسى نتوانست برده آزاد کند کفّارهاش گرفتن دو ماه روزه پشت سر هم است قبل از آنکه با آن همسرش تماس حاصل کند و اگر کسى توانایى این هم را نداشت کفارهاش اطعام شصت مسکین است و این بدان جهت است که به خدا و رسولش ایمان بیاورید و آنچه گفته شد حدود خدا است و کافران عذابى دردناک دارند.
بطور یقین کسانى که با خدا و رسولش مخالفت مىکنند خوار و ذلیل مىشوند همچنانکه پیشینیان آنان ذلیل شدند چون با اینکه ما آیاتى روشن نازل کردیم هیچ بهانهاى براى مخالفت ندارند و کافران عذابى خوار کننده دارند.و این عذاب در روزى است که خدا همه آنها را مبعوث مىکند و بدانچه کردهاند خبر مىدهد چون خدا اعمال آنان را شمرده و خود آنان فراموش کردهاند و خدا بر هر چیزى ناظر و گواه است. (1تا6)
اى پیامبر، آیا توجه نکردهاى که خدا آنچه را در آسمانها و در زمین است مىداند و هیچ نجواى سه نفرى نیست مگر آنکه او چهارمشان است و هیچ پنج نفرى نیست مگر اینکه او ششمى ایشان است و هیچ کمتر و بیشترى نیست مگر اینکه هر جا که باشند او با ایشان است. آنگاه در روز قیامت به ایشان خبر مىدهد که چه کردند چون خدا به هر چیزى دانا است.
اى پیامبر، آیا ندیدى کسانى را که از نجوى و در گوشى صحبت کردن نهى شدند و باز بدانچه نهى شدند برگشتند و به گناه و دشمنى و نافرمانى رسول پچپچ کردند و چون نزدت مىآیند تحیت و سلامى به تو مىدهند که خداى تعالى آن طور تحیتى بتو نداده و در دل خود و یا نزد همفکران خود اظهار دلواپسى مىکنند که نکند خدا به جرم آنچه مىگوئیم عذابمان کند. ایشان را مگر همان جهنم چاره کند و در آن خواهند افتاد و چه بد محل بازگشتى است.هان اى کسانیکه ایمان آوردید وقتى با یکدیگر نجوا مىکنید به گناه و دشمنى و نافرمانى رسول نجوا مکنید بلکه به احسان و تقوى نجوا کنید و از خدائیکه بسوى او محشور مىشوید بترسید.
نجوى تنها و تنها از ناحیه شیطان است تا کسانى که ایمان آوردهاند دلواپس شوند ولى هیچ ضررى به آنها نمىزند مگر به اذن خدا، و مؤمنین باید بر خدا توکل کنند.اى کسانى که ایمان آوردهاید وقتى که به شما گفته مىشود در مجالس جا بدهید، جا بدهید تا خدا هم جاى شما را در بهشت وسعت دهد و وقتى هم گفته مىشود برخیزید تا شخص عالمى بنشیند برخیزید که خداى تعالى مؤمنین را به یک درجه، و علم داده شدگان را به چند درجه برترى داده و خدا به آنچه مىکنید با خبر است. (7تا11)
اى کسانیکه ایمان آوردهاید وقتى که مىخواهید با رسول خدا نجوى کنید قبلا به فقرا صدقه بدهید این براى شما بهتر و به پاکى نزدیکتر است چون با این عمل رعایت حال فقیران نیز در صحبت کردن با پیامبر مىگردد اما اگر نداشتید خدا آمرزگار و رحیم است.گویا از دادن صدقه قبل از هر نوبت نجوى دریغ مىورزیدید و از فقر مىترسید پس حال که صدقه نمىدهید و خدا هم شما را عفو کرده به نماز و زکوه و اطاعت خدا و رسول بپردازید و خدا از آنچه مىکنید با خبر است.
اى پیامبر، آیا ندیدى آن مردم منافق را که روى از حق گرداندند و خدا بر آنان غضب کرد نه آنان از شمایند و نه شما از ایشان و با اینکه حق را مىدانند سوگند دروغ مىخورند.خداى تعالى براى آنان عذابى سخت آماده کرده چون هر عملى را انجام مىدادند عمل ناشایستى مىباشد.سوگندهاى خود را سپر قرار داده و از راه خدا جلوگیرى کردند به همین جهت عذابى خوار کننده دارند.مالها و فرزندان، آنها را به اندازه خردلى بىنیازشان نکرد. ایشان یاران دوزخ و در آن جاودانند.
روزى که خداوند همه آنها را مبعوث مىکند براى او هم سوگند مىخورند همانطور که براى شما سوگند مىخورند و گمان مىکنند که تکیهگاهى محکم دارند. آگاه باشید که آنها دروغ مىگویند.شیطان بر آنها مسلط شده و یاد خدا را از دلهایشان برده، اینان حزب شیطانند، آگاه باشید که حزب شیطان از زیانکارانند.بطور قطع کسانى که با خدا و رسولش مخالفت و دشمنى مىکنند در زمره خوارترین مردمند.اى پیامبر بگو: خداى تعالى چنین تقدیر کرده و گفته است که من و رسولانم سرانجام غالبیم، آرى خداوند، عزیز و قوى است. (1هیچ قومى را نخواهى یافت که ایمان به خدا و روز جزا داشته باشند و در عین حال با کسانیکه دشمنى خدا و رسولش مىکنند دوستى کنند هر چند دشمن خدا و رسول، پدران و یا فرزندان و یا برادرانشان و یا قوم و قبیلهشان باشند.
براى اینکه خداوند در دلهایشان ایمان را نوشته و به روحى از خودش تأئیدشان کرده و در جنّاتى که نهرها در زیر درختانش جارى است داخلشان مىکند تا در آن جاودانه باشند خدا از ایشان راضى شد و ایشان از خدا راضى شدند اینان حزب خدایند. آگاه باش که حزب خدا تنها رستگارانند.(12تا22)
