به نام خداوند بخشنده مهربان‏

اى پیامبر، بگو: به من وحى شده است که جمعى از جن به سخنانم گوش فرا داده‏اند، سپس گفته‏اند: ما قرآن عجیبى شنیده‏ایم‏ که به راه راست هدایت مى‏کند، لذا ما به آن ایمان آورده‏ایم، و هرگز احدى را شریک پروردگارمان قرار نمى‏دهیم‏ و مقام با عظمت پروردگار ما بلند است و او هرگز براى خود همسر و فرزندى انتخاب نکرده است‏ و سفیهان ما درباره خدا سخنان ناروا مى‏گفتند و ما گمان مى‏کردیم که انس و جان هرگز دروغ بر خدا نمى‏بندند و مردانى از بشر به مردانى از جن پناه مى‏بردند و سبب افزایش گمراهى و طغیانشان مى‏شدند.

آن جنیان مانند شما گمان مى‏کردند که خداوند هرگز کسى را به پیامبرى مبعوث نمى‏کند. ما آسمان را جستجو کردیم و همه را پر از محافظان قوى و تیرهاى شهاب یافتیم. ما پیش از این به استراق سمع در آسمانها مى‏نشستیم. اما اکنون هر کس بخواهد استراق سمع کند شهابى را در کمین خود خواهد یافت. ما نمى‏دانیم آیا درباره اهل زمین شرّ و عذابى اراده شده و یا پروردگارشان اراده کرده است آنها را هدایت کند.

در میان ما جنیان افرادى صالح و افرادى غیر صالحند و ما گروههاى متفاوتى هستیم. ما یقین داریم که هرگز نمى‏توانیم بر اراده خداوند در زمین غالب شویم و نمى‏توانیم از پنجه قدرت او فرار کنیم. ما هنگامى که هدایت قرآن را شنیدیم به آن ایمان آوردیم و هر کس به پروردگارش ایمان بیاورد نه از نقصان مى‏ترسد و نه از ظلم. گروهى از ما مسلمان و گروهى ظالمند و هر کس اسلام اختیار کند راه راست را برگزیده‏ و اما ظالمان آتشگیره دوزخند. (1تا15)

«مساجد از آن خداست»

اگر جن و انس بر طریقه ایمان استقامت ورزند، ما آنها را با آب فراوان سیراب مى‏کنیم. هدف این است که ما آنها را با این نعمت فراوان بیازمائیم تا شکرگزاران و ذاکران خدا معلوم گردد و هر کس از ذکر پروردگارش روى گردان شود او را به عذاب شدید و روز افزونى گرفتار مى‏سازد. بدانید که مساجد از آن خداست پس در این مساجد احدى را با خداى خویش نخوانید. زمانیکه پیامبر بنده خدا براى عبادت برمى‏خاست و خدا را مى‏خواند گروهى از جنیان سخت اطراف او جمع مى‏شدند(16تا19)

«وظیفه من تنها ابلاغ است»

اى رسول ما، بگو: من تنها پروردگارم را مى‏خوانم و هیچکس را شریک او قرار نمى‏دهم‏ و من مالک زیان و هدایتى براى شما نیستم. اگر من هم بر خلاف فرمانش رفتار کنم هیچکس مرا در برابر او پناه نمى‏دهد و پناهگاهى جز او نمى‏یابد.

تنها وظیفه من ابلاغ از سوى خدا و رساندن رسالت اوست و هر کس نافرمانى خدا و رسولش کند آتش دوزخ از آن اوست و جاودانه در آن مى‏ماند. این کارشکنى کفار همچنان ادامه مى‏یابد تا زمانى که آنچه را به آنها وعده داده شده ببینند آنگاه مى‏دانند چه کسى یاورش ضعیفتر و جمعیتش کمتر است.

بگو: من نمى‏دانم آنچه که به شما وعده داده شده نزدیک است، یا پروردگارم زمانى براى آن قرار مى‏دهد. عالم الغیب اوست و هیچکس را بر اسرار غیبش آگاه نمى‏سازد مگر رسولانى که آنها را برگزیده است و مراقبینى از پیش رو و پشت سر براى آنها قرار مى‏دهد تا معلوم و آشکار سازد که پیامبرانش رسالتهاى پروردگارشان را ابلاغ کرده‏اند و او به آنچه نزد آنهاست احاطه دارد و هر چیزى را احصا کرده است. (20تا28)