به نام خداوند بخشنده مهربان
تقاضا کنندهاى از پیامبر تقاضاى عذابى کرد که واقع شد، این عذاب مخصوص کافران است و هیچکس نمىتواند آن را دفع کند، از سوى خداوند ذى المعارج است، همان خداوندى که فرشتگانش بر آسمانها صعود مىکنند. فرشتگان و روح، همان فرشته مخصوص، در آن روزى که مقدارش پنجاه هزار سال است به سوى خدا عروج مىکنند. بنابر این اى پیامبر صبر جمیل پیشه کن چون کافران و مشرکین آن روز را دور مىبینند و ما آن را نزدیک مىبینیم.
همان روزى که آسمان همچون فلز گداخته مىشود و کوهها مانند پشم رنگین متلاشى خواهد شد و هیچ دوست صمیمى سراغ دوستش را نمىگیرد، آن دوستان را به آنها نشان مىدهند اما هر کس گرفتار کار خویشتن است.
و چنان است که گنهکار دوست مىدارد فرزندان خود را در برابر عذاب آن روز فدا کند و همچنین همسر و برادرش و قبیلهاش که همیشه از او حمایت مىکردند و تمام مردم روى زمین را تا مایه نجاتش شوند.
اما هرگز چنین نیست که کسى او را یارى کند و او در شعلههاى آتش سوزانى است که دست و پا و پوست سر را مىکند و مىبرد و کسانى را که از فرمان خدا رویگردان شدند و اموال را جمع و ذخیره کردند را صدا مىزند و بسوى خود مىخواند. (1تا18)
انسان، حریص و کم طاقت آفریده شده، اما او از این دو صفت در جهت منفى استفاده کرده و هنگامى که به او بدى مىرسد بیتابى مىکند و هنگامى که به او خوبى برسد از دیگران دریغ مىدارد.
مگر نمازگزاران که حرص و کم طاقتى خود را در بدست آوردن چیزهاى درست و پیمودن راههاى مثبت به کار مىگیرند، آنها، همیشه نمازها را مرتبا بجا مىآورند و در اموالشان براى فقرا حق معلومى است و به روز جزا ایمان دارند و از عذاب پروردگارشان بیمناکند چرا که هیچگاه خود را از عذاب پروردگار در امان نمىبینند. و دامان خویش را از بىعفتى حفظ مىکنند و با هیچکس بجز همسران و کنیزان که در حکم همسرند آمیزش جنسى ندارند و در بهرهگیرى از اینها مورد سرزنش نخواهند بود.
اما هر کس غیر از این را طلب کند متجاوز است و از دیگر صفات این پرهیزگاران این است که امانتها و عهد خود را رعایت مىکنند و به اداى شهادت حق قیام مىنمایند و بر نماز خود مواظبت دارند، این افراد هستند که در باغهاى بهشتى گرامیند. (19تا35)
«کافران به کدام امید بهشت را طالبند»
اى رسول ما، این کافران را چه مىشود که از راست و چپ و گروه گروه با سرعت نزد تو مىآیند و طمع بهشت دارند، آیا هر یک از آنها واقعا طمع دارد در بهشت پر نعمت الهى وارد گردد؟ هرگز چنین نیست، ما آنها را از آنچه خودشان مىدانند آفریدهایم، از همان نطفه بىارزشى که در رحم ریخته شده و ما آن را حیات بخشیدهایم پس چرا منکر معاد و زنده شدن مىباشند؟
سوگند به پروردگار مشرقها و مغربها که ما قادریم بر اینکه نسل این کفار را منقرض کرده و جاى اینها را به کسانى بدهیم که از آنها بهترند و ما هرگز مغلوب نخواهیم شد.
پس اى پیامبر، آنها را به حال خود واگذار تا در باطل خود فرو روند و بازى کنند تا زمانى که روز موعود خود را ملاقات نمایند.همان روزى که از قبرها به سرعت خارج مىشوند، گوئى به سوى بتهایشان مىدوند، در حالى که چشمهاى آنها از شدت وحشت به زیر افتاده و پردهاى از ذلت و خوارى آنها را پوشانده است و به آنها گفته مىشود این همان روزى است که به شما وعده داده مىشد. (36تا44)
