به نام خداوند بخشنده مهربان
سوگند به این کتاب آشکار، که ما آن را در شبى پر برکت نازل کردیم و ما همواره انذار کننده و هشدار دهنده بودهایم.در آن شب که هر امرى بر طبق حکمت خداوند تنظیم مىگردد.
این کتاب فرمانى بود از ناحیه ما و ما همیشه فرستنده رسول بودهایم و اینک محمد را فرستادیم.اى پیامبر، اینها همه به خاطر رحمتى است از سوى پروردگارت که او شنونده و دانا است.
اى مردم او پروردگار آسمانها و زمین و آنچه در میان آنهاست مىباشد اگر اهل یقین هستید.هیچ معبودى جز او نیست. زنده مىکند و مىمیراند، او پروردگار شما و پروردگار پدران نخستین شماست.ولى آنها در شکند و با حقایق بازى مىکنند.اى پیامبر، منتظر روزى باش که آسمان دود آشکارى پدید آورد و همه مردم را فرا گیرد، این عذاب دردناکى است.
مىگویند: پروردگارا عذاب را از ما بر طرف کن که ایمان مىآوریم.چگونه و از کجا متذکر مىشوند با اینکه رسول آشکار با معجزات و منطق روشن به سراغ آنها آمد؟ سپس از او رویگردان شدند و گفتند: دیوانهاى است که دیگران به او تعلیم مىدهند.
ما مدت کمى عذاب را از آنها بر طرف مىسازیم ولى باز به کارهاى خود باز مى گردند.ما از آنها انتقام مىگیریم، در آن روز که آنها را با قدرت خواهیم گرفت. آرى ما از آنها انتقام خواهیم گرفت.
ما قبل از اینها قوم فرعون را آزمودیم و رسول بزرگوارى به سراغ آنها آمد.و به آنها گفت: اى بندگان خدا آنچه را به شما دستور داده است انجام دهید و در برابر من تسلیم شوید که من فرستاده امینى براى شما هستم.
در برابر خداوند تکبر نور زید که من براى شما دلیل روشنى آوردهام و من به پروردگار خود و پروردگار شما پناه مىبرم از اینکه مرا متهم و یا سنگسار کنید و اگر به من ایمان نمىآورید لا اقل از من کنارهگیرى کنید و مانع ایمان آوردن دیگران نشوید.
موسى به پیشگاه پروردگارش عرضه داشت که اینها قومى مجرمند.به او دستور داده شد بندگان مرا شبانه حرکت ده که دشمنان شما به تعقیب شما مىآیند و هنگامى که از دریا گذشتند دریا را آرام و گشاده بگذار که آنها لشکر غرق شدهاى خواهند بود.چه بسیار باغها و چشمهها که از خود به جاى گذاشتند و همچنین زراعتها و قصرهاى جالب و گرانقیمت و نعمتهاى فراوان دیگر که در آن متنعم بودند.
اینچنین بود ماجراى آنها و ما اینها را میراث براى اقوام دیگرى قرار دادیم، نه آسمانها بر آنها گریست و نه زمین و نه به آنها مهلتى داده شد.
ما بنى اسرائیل را از عذاب ذلتبار نجات بخشیدیم و آنها را از چنگال فرعون که مردى متکبر و از اسرافکاران بود رها نمودیم.ما آنها را با علم خویش بر جهانیان عصر خویش برگزیدیم و برترى دادیم و آیاتى از قدرت خویش به آنها دادیم که آزمایش آشکارى در آن بود اما آنها کفران کردند و مجازات شدند. (1تا33)
«جز همین مرگ چیزى در کار نیست»
مشرکان مىگویند:مرگ ما جز همان مرگ اول نیست و هرگز زنده نخواهیم شد.اگر راست مىگوئید پدران ما را زنده کنید تا بر این امر گواهى دهند.آیا این مشرکین بهتر و قوىترند که چنین ادعایى مىکنند یا قوم (تبع) و کسانى که پیش از آنان بودند؟ ما آنها را هلاک کردیم چرا که مجرم بودند.
ما آسمانها و زمین و آنچه را در میان این دو است بىهدف نیافریدیم ما آن دو را فقط به حق آفریدیم ولى اکثر آنها نمىدانند. (34تا39)
«روز جدائیها»
روز جدائى حق از باطل که همان روز قیامت است وعدهگاه همه آنهاست.روزى که هیچ دوستى، کمترین کمکى به دوستش نمىکند و از هیچ سو یارى نمىشوند مگر کسى که خدا او را مورد رحمت قرار داده و او عزیز و رحیم است. (40تا42)
درخت زقوم، غذاى گناهکاران است ، همانند فلز گداخته در شکمها مىجوشد، جوششى همچون آب سوزان، در قیامت گفته مىشود این کافر مجرم را بگیرید و به میان دوزخ پرتابش کنید، سپس بر سر او از عذاب سوزان بریزید، به او گفته مىشود بچش این عذاب را که در دنیا گمان مىکردى بسیار قدرتمند و محترم بودى.آرى اى گروه کافران، این همان چیزى است که پیوسته در آن تردید مىکردید. (43تا50)
پرهیزکاران در جایگاه امن و امانى هستند، در میان باغها و چشمهها، آنها لباسهائى از حریر نازک و ضخیم مىپوشند و در مقابل یکدیگر مىنشینند، اینچنینند بهشتیان و آنها را با حور العین تزویج مىکنیم، آنها هر نوع میوهاى را بخواهند در اختیارشان قرار مىگیرد و در نهایت امنیت بسر مىبرند.
هرگز مرگى جز همان مرگ اول که در دنیا چشیدهاند نخواهند چشید و خداوند آنها را از عذاب دوزخ حفظ مىکند، این فضل و بخششى است از سوى پروردگارت و این پیروزى بزرگى است. (51تا57)
«منتظر باش که آنها نیز منتظرند»
اى پیامبر ما قرآن را بر زبان تو آسان ساختیم تا متذکر شوند، اما اگر پذیرا نشدند منتظر باش آنها نیز منتظرند تو منتظر پیروزى الهى و آنان منتظر عذاب و شکست باشند.(58تا59)
