بنام خداوند بخشنده مهربان
این کتاب از سوى خداوند عزیز و حکیم نازل شده است، بدون شک در آسمانها و زمین نشانههاى فراوانى است براى آنها که اهل ایمانند، و همچنین در آفرینش شما و جنبندگانى که در سراسر سرزمین منتشر ساخته نشانههایى است براى جمعیتى که اهل یقینند.
در آمد و شد شب و روز و رزقى که خداوند از آسمان نازل کرده و به وسیله آن زمین را بعد از مردنش حیات بخشیده و همچنین در وزش بادها نشانههاى روشنى است براى جمعیتى که اهل تفکرند.اینها آیات الهى است که ما آن را به حق بر تو تلاوت مىکنیم، اگر آنها به این آیات ایمان نیاورند به کدام سخن بعد از سخن خدا و آیاتش ایمان مىآورند. (1تا6)
واى بر هر دروغگوى گنهکار، که پیوسته آیات الهى را مىشنود که بر او تلاوت مىشود، اما روى تکبر اصرار بر مخالفت دارد، گوئى اصلا آن را نشنیده است، چنین کسى را به عذاب دردناک بشارت ده.
او هرگاه از بعضى از آیات ما آگاه شود آن را به باد استهزاء مىگیرد، براى او عذاب خوار کنندهاى است.پشت سر آنها دوزخ است و هرگز آنچه را به دست آوردهاند آنها را از عذاب الهى رهائى نمىبخشد و نیز اولیائى که غیر از خدا براى خود برگزیدند نفعى براى آنها نخواهد داشت و عذاب دردناکى براى آنهاست. (7تا10)
این قرآن مایه هدایت است و کسانى که به آیات پروردگارشان کافر شدند عذابى سخت و دردناک دارند.خداى شما همان کسى است که دریا را مسخر شما کرد تا کشتیها به فرمانش در آن حرکت کنند و بتوانید از فضل او بهره گیرید تا شاید شکر نعمتهایش را به جا آورید.
او آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است همه را از سوى خودش مسخر شما ساخته، در این نشانههاى مهمى است براى کسانى که اهل فکرند.اى پیامبر، به مؤمنان بگو: کسانى را که امید به ایام اللّه و روز رستاخیز ندارند مورد عفو قرار دهند تا خداوند در آن روز هر قومى را به اعمالى که انجام مىدادند جزا دهد.
کسى که عمل صالحى به جا آورد براى خود به جا آورده است و کسى که کار بدى انجام مىدهد به زیان خود اوست سپس همه شما به سوى پروردگارتان باز مىگردید. (11تا15)
«بنى اسرائیل و نعمات پروردگار»
ما بنى اسرائیل را کتاب آسمانى و حکومت و نبوت بخشیدیم و از روزیهاى پاکیزه به آنها عطا کردیم و آنها را بر جهانیان و مردم عصر خویش برترى بخشیدیم و دلائل روشنى از امر نبوت و شریعت در اختیار آنها قرار دادیم، آنها اختلاف نکردند مگر بعد از علم و آگاهى و این اختلاف به خاطر ستم و برترى جوئى بود، اما پروردگارت در روز قیامت در میان آنها در آنچه اختلاف داشتند داورى مىکند.
سپس تو را بر شریعت و آئین حقى قرار دادیم، پس از آن پیروى کن و از هوسهاى سرکش کسانى که آگاهى ندارند پیروى مکن.آنها هرگز نمىتوانند تو را در برابر خداوند، بىنیاز کنند و از عذابش برهانند و ظالمان یار و یاور یکدیگرند. اما خداوند یار و یاور پرهیزگاران است.
این قرآن و شریعت آسمانى وسائل بینائى و مایه هدایت و رحمت است براى مردمى که به آن یقین دارند. (16تا20)
آیا کسانى که مرتکب سیئات شدند گمان کردند که ما آنها را همچون کسانى که ایمان آوردهاند و عمل صالح انجام دادهاند قرار مىدهیم که حیات و مرگشان یکسان باشد چه بد داورى مىکنند.
خداوند آسمانها و زمین را به حق آفریده است، تا هر کس در برابر اعمالى که انجام داده است جزا داده شود و به آنها ستمى نخواهد شد.اى رسول ما آیا دیدى کسى را که معبود خود را هواى نفس خویش قرار داده و خداوند او را با آگاهى بر اینکه شایسته هدایت نیست گمراه ساخته و بر گوش و قلبش مهر زده و بر چشمش پردهاى افکنده، با اینحال چه کسى مىتواند غیر از خدا او را هدایت کند آیا متذکّر نمىشوید؟ (21تا23)
آنها گفتند: چیزى جز همین زندگى دنیا در کار نیست، گروهى از ما مىمیرند و گروهى جاى آنها را مىگیرند و جز طبیعت و روزگار، ما را هلاک نمىکند، آنها به این سخن که مىگویند یقین ندارند بلکه تنها گمان بىپایهاى دارند.هنگامى که آیات روشن ما بر آنها خوانده مىشود دلیلى در برابر آن ندارند جز اینکه مىگویند: اگر راست مىگوئید پدران ما را زنده کنید و بیاورید تا گواهى دهند.
اى پیامبر بگو: خداوند شما را زنده مىکند، سپس مىمیراند، بار دیگر در روز قیامت که در آن تردیدى نیست جمعآورى مىکند، ولى اکثر مردم نمىدانند.مالکیت و حاکمیت آسمانها و زمین براى خدا است و آن روز که قیامت بر پا مىشود اهل باطل زیان مىبینند.
در آن روز هر امتى را مىبینى که از شدت ترس و وحشت بر زانو نشسته، هر امتى به سوى کتابش خوانده مىشود و به آنها مىگویند: امروز جزاى آنچه را انجام مىدادید به شما مىدهند.این کتاب ماست که به حق با شما سخن مىگوید و اعمال شما را بازگو مىکند، ما آنچه را انجام مىدادید مىنوشتیم.اما کسانى که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند، پروردگارشان آنها را در رحمت خود وارد مىکند، این پیروزى بزرگ است.
اما کسانى که کافر شدند به آنها گفته مىشود مگر آیات من بر شما خوانده نمىشد و اما شما استکبار کردید و قوم مجرمى بودید.
هنگامى که گفته مىشد وعده خداوند حق است و در آمدن قیامت هیچ شکى نیست شما مىگفتید: ما نمىدانیم قیامت چیست؟ ما تنها گمانى در این باره داریم و به هیچوجه یقین نداریم.در آن روز سیئات اعمالشان براى آنها آشکار مىشود و سرانجام آنچه را استهزا مىکردند بر آنها واقع مىگردد، و به آنها گفته مىشود: امروز شما را فراموش مىکنیم همانگونه که شما دیدار امروز را فراموش کردید و جایگاه شما دوزخ است و هیچ یاورى ندارید.
و این به خاطر آن است که شما آیات خدا را به سخریه گرفتید و زندگى دنیا شما را مغرور کرد، امروز آنها از دوزخ خارج نمىشوند، و هیچگونه عذرى از آنها پذیرفته نیست.بنابر این حمد و ستایش مخصوص خداست، پروردگار آسمانها و پروردگار زمین و پروردگار همه جهانیان.و براى اوست کبریا و عظمت در آسمان و زمین و او عزیز و حکیم است. (24تا37)
