از سخنان آن حضرت علیه السّلام است که به خوارج نهروان فرموده:
چون در جنگ صفین پس از قرار داد تحکیم و نوشتن عهد نامه، خوارج از آن بزرگوار کناره گیرى نموده از هر طرف فریاد کردند: لا حکم إلّا للّه یعنى نیست حکمى مگر از جانب خدا و گفتند الحکم للّه یا علىّ لا لک یعنى یا علىّ حکم و فرمان دادن مخصوص خدا است نه براى تو و حکم خدا درباره معاویه و اصحابش آنست که به فرمان ما داخل گردند و ما خطاء کردیم که به تحکیم رضاء دادیم، پس چون به خطاى خود پى بردیم بخدا توبه و بازگشت نمودیم، تو نیز مانند ما از خطاى خود توبه و بازگشت نما و بعضى گفتند چون به تحکیم رضاء دادى کافر شدى اکنون بکفر خود گواهى ده پس از آن توبه کن تا ترا اطاعت کنیم، حضرت فرمود: بادى که سنگ ریزه را به جنبش مى آورد بر شما بوزد (عذاب الهىّ شما را دریابد) و باقى نماند از شما کسیکه نخل خرما را هرس کند (یا کسیکه سخن گوید، یا کسیکه بر جهد، خلاصه نسل شما قطع گردد
آیا بعد از ایمان آوردن من بخدا و جهاد به همراهى رسول اکرم، صلّى اللّه علیه و آله (در جنگها) کفر و خطاء را بر خود گواهى دهم پس در این هنگام (به اقرار بر خطاى خویش) گمراه شده از راه راست قدم بیرون نهادهام
پس، از بدترین راهى که قدم در آن نهاده اید بر گردید (از این راه باطل برگشته دیگر باره این سخنان زشت را نگویید و بجاى پاى خود بازگشت نمائید (از راهى که رفته اید بجاى خویش برگشته از حقّ پیروى کنید).
آگاه باشید بزودى بعد از من بذلّت و خوارى بسیار بر خورده به شمشیر برنده مبتلى گردید و مال شما را ستمکاران گرفته اختصاص بخود دهند و این کار را در میان شما سنّت و عادت خویش قرار دهند (از قتل و غارتى که بعد از آن بزرگوار از طرف ستمکاران مانند مهلب ابن ابى صفره و دیگران در میان آنان واقع شده خبر مى دهد.
پنجشنبه, ۷ اسفند ۱۳۹۹، ۰۹:۲۱ ق.ظ
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.