اندرز
از خطبه هاى آن حضرت علیه السّلام است که مردم را ترغیب بصفات پسندیده که موجب بدست آوردن سعادت دنیا و آخرت گردد مى فرماید:
خدا رحمت کند مردى را که سخن حکیمانهاى بشنود و بپذیرد و چون براه راست خوانده شود بطرف آن برود و کمربند راهنما (رسول اکرم و ائمّه معصومین) را بگیرد و (از سختیهاى دنیا و آخرت) نجات یابد (دستورهاى) پروردگارش را مراقبت نماید (بر طبق آنچه خداوند فرموده رفتار کند) و از گناه خود بترسد، عمل خالص (پاکیزه از رئاء و خود نمائى) پیش فرستد و کردارش نیکو و شایسته باشد ، بدست آورد آنچه (ثواب و پاداش عبادت و بندگى) که براى او (در آخرت) ذخیره شده است و دورى کند از آنچه (گفتار و کردار زشت) که منع گردیده تیر به نشان زند (در هر حال خدا را در نظر داشته باشد) و کالاى آخرت را بجاى کالاى دنیا گرد آورد (از دنیا چشم پوشد و بکوشد تا سعادت جاودانى بدست آرد) بر خواهش نفس خود غلبه یابد و آرزوهایش را دروغ پندارد
شکیبائى را مرکب نجات و رستگارى خویش قرار دهد (در مصائب صبر را شعار خویش قرار داده رنجها و سختیهاى دنیا را مانند شتر بار کش بر خویشتن هموار نماید) و تقوى و پرهیزکارى را توشه مرگ خویش گرداند در راه روشن (شریعت اسلام) قدم بنهد ، و از شاهراه درخشنده (که آشکار و هویدا است) دور نگردد (در بیراهه پا نگذارد) مهلت چند روز زندگى را غنیمت شمرده فرصت را از دست ندهد (کارى کند که باعث خوشنودى خدا و رسول باشد و عمر خود را بیهوده بسر نبرد) و آماده مرگ باشد (بدنیا دل نبندد و همیشه مستعدّ مرگ باشد که ناگهان او را دریابد) و از کردار (شایسته: بندگى خدا و خدمت بخلق) توشه بردارد.
